DERS – 5 – 6. GENEL KÜLTÜR

DERS – 5 – 6. GENEL KÜLTÜR

الدَّرْسُ الخامسُ والسادسُ- الثَّقَافَةُ الْعاَمَّةُ

KONU: Çeşitli basit cümleler
الموضوع: جُمَلٌ بسيطةٌ مُتنَوِّعَةٌ


ÖĞRETMENİN AÇIŞ KONUŞMASI:
أيها الإخوةُ والأخوات،
السلامَ عليكم ورحمة اللهِ وبركاتُهُ وبعد،

لقد مضَتْ شهورٌ على بِدَايَتِنَا لهذه التُّجربة الجديدة، تتلقَّوْنَ اللغةَ العربيةَ بالطريقِ المباشِرِ لأوّلِ مرَّةٍ. ولهذا فإنّكم تمتازون بحظٍّ سعيدٍ بين جميع فِئاتِ الطّلاّبِ الّذين يتعلَّمونَهَا في بلادِنا.

إنّ أسلوبَنا يمتازُ بالعلميةِ والواقعيَّةِ والمنهجيةِ ويُمَهِّدُ لَكُم سَبِيلَ الإتقانِ لهذه اللغةَ ولِتَكْتَسِبوا أربعَ مهاراتٍ فيها: أنْ تُعَبِّروا بها عن أنفُسِكُم نُطقًا وكتابَةً، وأن تفهموا كُلَّ ما تقرؤونَهُ وتسمعونَهُ

ولهذا ينبغي أن نواصِلَ مُمارَسَتَنا في نقلِ الجُمَلِ من اللُّغةِ التُّركيةِ إلى اللُّغَةِ العربيةِ حتّى نَتَعَرَّفَ على مواطنِ الإختِلافِ المنطِقِيِّ بين اللُّغَتينِ. لأنَّ هذه المعرِفَةَ هي التي
سوفَ تَسَاعِدُنا على الترجمةِ السليمةِ والسّرِيعةِ.

والآن، سنقومُ بتعريبِ جُمَلٍ مُتنوِّعَةٍ بسيطةٍ في درسينِ مُتتالييْن.


1. (O iki bayan) dediler (ki).
قَالَتَا

2. Ona dedim (ki)
قُلتُ لَهُ

3. Bana ne dediysen onlara onu söyledim.
Bana dediğinden başka onlara bir şey söylemedim.
مَا قُلتُ لَهُمْ إلاَّ ما أوْصَيْتَنِي بِهِ.

4. Bunu sen mi söyledin?
أأنتَ قُلْتَ هَذَا؟

5. Kendiliğimden söyledim.
قُلْتُهُ مِنْ تِلْقَاءِ نَفْسِي

6. Ona daha önce de söylemiştim.
لَقَدْ قُلْتُ لَهُ مِن قَبلُ

7. Kısaca anlat.
Kısaca söyle
Özet olarak söyle.
قُلْ وَأَوْجِزْ. (قُلْ بِاخْتِصَارٍ)

8. Bunu diyen sen misin?
Bu sözü diyen sen misin?
Bunun söyleyeni sen misin?
Bunu sen mi dedin?
أَاَنْتَ قَائِلُ هَذَا الْكَلاَمَ؟

9. Evet onu ben dedim.
نَعَمْ قُلْتُهُ أَنَا.

10. Evet onu diyen benim.
نَعَمْ أَنَا الَّذِي قُلْتُهُ.

11. Bunu kim dedi?
مَنْ قالَ هذا؟

12. Bunu diyen kim!
مَنِ الّذِي قَالَ هذا؟

13. Sana dediğimi anlat.
أُذكُرْ ما قُلتُ لَكَ.

14. Sana ne dediğimi hatırla.
أُذكُرْ ما قُلتُ لَكَ.

15. Adını söyle.
اذكُرْ اسمَكَ.

16. Sende ne var, anlat.
أخبِرْ بِمَا عِندَكَ.

17. Sana iki kez hatırlattım.
أخْطَرْتُكَ مَرَّتَنِ.

18. Sonra sana bildirdim.
ثُمَّ أشْعَرْتُكَ.

19. Sonra seni uyardım.
ثّمَّ أنْذَرْتُكَ.

20. Bu kötü bir sözdür.
هَذا قوْلٌ مُنْكَرٌ.

21. Bu güzel bir sözdür.
هَذا قوْلٌ مَعْرُوفٌ.

22. Ben sözümü söyledim.
أنَا قُلْتُ مَقَالَتِي.

23. Onu yalnızca bir kez söyledim.
مَا قُلْتُهُ إِلاَّ مَرَّةً وَاحِدَةً.

24. Bunu söylemeye hakkım yok.
مَا يَكُونُ لِي أَنْ أَقُولَ هَذَا.

25. Bunu söylemen doğru olmaz.
لا يجوزُ أن تَقولَ هَذا.

26. O, bu sözü telaffuz etti.
إنَهُ نَطَقَ بِهذا الكَلاَمِ.

27. Baklayı ağzından çıkardı.
إنّهُ قَذَفَ مَا كَانَ تَحْتَ لِسَانِهِ.

28. (Bana) sırrını açıkladı.
بَاحَتْ لِي بِسِرِّهِ.

29. Sözünü uzattı (uzun uzun konuştu)
اسْتَرْسَلَ فِي كَلاَمِهِ.

30. Konusunu oldukça açıkladı.
شَرَحَ مَوْضُوعَهُ شَرْحًا وَافِيًا.

31. Geride anlatmadık bir şey bırakmadı.
لَمْ يَتْرُكْ شَيْئًا إلاَّ ذَكَرَ.

32. Ona anlattım, hatırladı.
ذَكَرْتُ لَهُ، فَتَذَكَّرَ.

32. (O), Ona borcunu hatırlatınca, hatırladı.
فَلَمَّا ذَكَّرَهُ بِدَيْنِهِ، فَتَذَكَّرَ.

33. Bu yanlış bir söz.
هذه مَقُولَةٌ خَاطِئَةٌ.

34. Sende ne var, söyle
Sendekini söyle.
قُلْ مَا عِنْدَكَ.

35. Sözünü geri al.
إعْتَذِرْ عَمَّا قُلْتَهُ.

36. Dedi ve sustu.
قَالَ وَسَكَتَ.

37. Makalesi edebi idi.
كانَتْ مَقَالَتُهُ بَلِيغَةً.

38. Sözünü söyledi.
قَالَ قَولَهَ (قَالَ قَوْلَتَهُ)

39. Onun üç makalesi yayınlandı.
نُشِرَتْ لَهُ ثَلاَثُ مَقَالاتٍ.

40. Onları güzel sözlerle öğütledi.
نَصَحَهُمْ بِكَلِمَاتٍ طَيِّبَةٍ.

41. Sözleri sertti.
كَانَتْ كَلِمَاتُهُ قَاسِيَةً.

42. Beni ağır sözlerle kırdı.
آذَانِي بِكَلاَمٍ مَكْرُوهٍ.

43. İşte bu güzel söz!
فَهَذا كَلاَمٌ طَيِّبٌ.

44. Sözünde biraz sertlik var.
كَلامُهُ فيهِ شَيْءٌ مِنَ الْقَسْوَةِ.

45. Bu mantıklı bir söz değil.
هذا كَلاَمٌ غَيْرُ مَعْقُولٍ.

46. Sonra konuşma üslubunu yumuşattı.
ثُمَّ الْتَزَمَ جَانِبَ اللِّينِ فِي كَلاَمِهِ.

47. O, rasgele konuşur (konuşuyor)
إنّه يُلْقِي الْكَلِمَاتِ على عَوَاهِنِها.

48. Onun, kaydetmediğimiz bir tek sözü kalmadı.
Ağzından ne çıktıysa onu kaydettik.
مَا لَفَظَ مِنْ قَوْلٍ إلاَّ سَجَّلْنَاهُ.

49. Sözü öyle uzattı ki onu dinlemekten bıktık.
أطَالَ الْكَلاَمَ حَتَّى سَئِمْنا الإسْتِمَاعَ إلَيْهِ.

50. O kadar çok konuştu ki arkadaşı ondan sıkıntı duydu.
أكْثَرَ مِنَ الْكَلاَمِ حَتّى ضَجَرَ مِنْهُ صَاحِبُهُ.

51. Gevezelik etti ve sözüne o kadar çok şey ekledi ki bizi bıktırdı.
ثَرْثَرَ وأضَافَ إلَى كَلاَمِهِ مَا أضَافَ حَتّى أَمَلّنَا.

52. Kazadan sonra yaralının dili tutuldu.
أصْمَتَ الجَرِيحُ إثْرَ الْحَادِثِ.

53. Dili tutuldu, artık konuşamıyor.
أُعْتُقِلَ لِسَانُهُ، فإنّهُ لَمْ يَعُدْ قَادِرًا على النُّطقِ.

CÜMLELERİN METNE DÖNÜŞTÜRÜLMÜŞ ŞEKLİ:

قَالَتَا. قُلتُ لَهُ. مَا قُلتُ لَهُمْ إلاَّ ما أوْصَيْتَنِي بِهِ. أأنتَ قُلْتَ هَذَا؟ قُلْتُهُ مِنْ تِلْقَاءِ نَفْسِي. لَقَدْ قُلْتُ لَهُ مِن قَبلُ. قُلْ وَأَوْجِزْ. (قُلْ بِاخْتِصَارٍ). أَاَنْتَ قَائِلُ هَذَا الْكَلاَمَ؟ نَعَمْ قُلْتُهُ أَنَا. نَعَمْ أَنَ الَّذِي قُلْتُهُ. مَنْ قالَ هذا؟ مَنِ الّذِي قَالَ هذا؟ أُذكُرْ ما قُلتُ لَكَ. اذكُرْ اسمَكَ. أخبِرْ بِمَا عِندَكَ. أخْطَرْتُكَ مَرَّتَنِ. ثُمَّ أشْعَرْتُكَ. ثّمَّ أنْذَرْتُكَ. هَذا قوْلٌ مُنْكَرٌ. هَذا قوْلٌ مَعْرُوفٌ. أنَا قُلْتُ مَقَالَتِي. مَا قُلْتُهُ إِلاَّ مَرَّةً وَاحِدَةً. مَا يَكُونُ لِي أَنْ أَقُولَ هَذَا. لا يجوزُ أن تَقولَ هَذا. إنَهُ نَطَقَ بِهذا الكَلاَمِ. إنّهُ قَذَفَ مَا كَانَ تَحْتَ لِسَانِهِ. بَاحَتْ لِي بِسِرِّهِ. اسْتَرْسَلَ فِي كَلاَمِهِ. شَرَحَ مَوْضُوعَهُ شَرْحًا وَافِيًا. لَمْ يَتْرُكْ شَيْئًا إلاَّ ذَكَرَ. ذَكَرْتُ لَهُ، فَتَذَكَّرَ. فَلَمَّا ذَكَّرَهُ بِدَيْنِهِ، فَتَذَكَّرَ. هذه مَقُولَةٌ خَاطِئَةٌ. قُلْ مَا عِنْدَكَ. إعْتَذِرْ عَمَّا قُلْتَهُ. قَالَ وَسَكَتَ. كانَتْ مَقَالَتُهُ بَلِيغَةً. قَالَ قَولَهَ (قَالَ قَوْلَتَهُ). نُشِرَتْ لَهُ ثَلاَثُ مَقَالاتٍ. نَصَحَهُمْ بِكَلِمَاتٍ طَيِّبَةٍ. كَانَتْ كَلِمَاتُهُ قَاسِيَةً. آذَانِي بِكَلاَمٍ مَكْرُوهٍ. فَهَذا كَلاَمٌ طَيِّبٌ. كَلامُهُ فيهِ شَيْءٌ مِنَ الْقَسْوَةِ. هذا كَلاَمٌ غَيْرُ مَعْقُولٍ. ثُمَّ الْتَزَمَ جَانِبَ اللِّينِ فِي كَلاَمِهِ. إنّه يُلْقِي الْكَلِماَتِ على عَوَاهِنِها. مَا لَفَظَ مِنْ قَوْلٍ إلاَّ سَجَّلْنَاهُ. أطَالَ الْكَلاَمَ حَتَّى سَئِمْنا الإسْتِمَاعَ إلَيْهِ. أكْثَرَ مِنَ الْكَلاَمِ حَتّى ضَجَرَ مِنْهُ صَاحِبُهُ. ثَرْثَرَ وأضَافَ إلَى كَلاَمِهِ مَا أضَافَ حَتّى أَمَلّنَا. أصْمَتَ الجَرِيحُ إثْرَ الْحَادِثِ. أُعْتُقِلَ لِسَانُهُ، فإنّهُ لَمْ يَعُدْ قَادِرًا على النُّطق.
***